Pierwsze wzmianki o wsi pojawiają się w XVII wieku, ale dopiero pod koniec wspomnianego okresu Druskienniki zyskują na znaczeniu. Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolita straciła kopalnie soli i rozpoczęła poszukiwania alternatywnych źródeł pozyskania tej niezbędnej do życia i wiodącej w handlu substancji.
Dwór króla Stanisława Poniatowskiego zwrócił uwagę m.in. na Druskienniki, w których odkryto źródła słonej wody. Niestety, w wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że nie można ich wykorzystać do celów spożywczych, ale za to ich skład ma wartość zdrowotną i tak w 1794 roku ogłoszono Druskienniki miejscowością leczniczą. Rok później było już po trzecim rozbiorze, a miasteczko znalazło się w granicach Rosji...
Od XIX wieku Druskienniki przeżywały prawdziwy rozkwit: budowano nowe wille, urządzano wiele imprez kulturalnych i rozrywkowych. Miasto zyskało sławę także poza granicami.
